NZ 1: Rotorua en Northland

9 februari 2020 - Paihia, Nieuw-Zeeland

Hier de eerste blog vanuit Nieuw-Zeeland… Kia Ora!

Het is hier nu zondagavond en we zijn nu bijna een week in Nieuw-Zeeland. We hebben de eerste kilometers gereden en zijn al aardig gewend aan de camper en het camperleven (althans, dat denken we, wie weet wat nog komen gaat?).

Hoe is de eerste week gegaan? (sorry, ik heb meer te vertellen dan ik dacht 😊)

Op maandagmiddag vanuit Singapore gearriveerd in Auckland. Het vervoer naar Rotorua was geregeld door Jeroen en Lorraine (van wie we de camper huren), dus dat was een relaxte start van ons NZ avontuur.

In Rotorua ontvangen door Jeroen en Lorraine, Nederlanders die 17 jaar geleden naar Nieuw-Zeeland zijn geëmigreerd, er supermooi wonen en campers verhuren. De ontvangst was top, Lorraine was helemaal blij omdat we beide van Berkel heten (nog eens uitzoeken of we ergens familie van elkaar zijn!). Ook wel leuk dat er net die dag 2 Nederlanders hun camper hadden ingeleverd en ze ons al van alles konden vertellen. En dat onder het genot van een wijntje/biertje en de lasagne van Lorraine. Al met al, een goede start!

De volgende dag hebben we Kees en Sylvia uitgezwaaid en daarna een mega uitleg van de camper gekregen (gelukkig is er een map bij, waarin alles nog eens wordt beschreven. Er komt nog wel wat kijken bij het reizen in een camper 😊). De camper is super en nog vrij nieuw (van afgelopen november), wij zijn de 3de huurders. Alles is aanwezig (zelfs een kaasschaaf en een NL stopcontactblok), het ziet er top en gezellig uit en er is overal over nagedacht.

We hebben gekozen voor een self-contained camper, wat betekent dat we een eigen watervoorziening, een eigen toilet en afvoer van beide (respectievelijk grey en black water) hebben. We mogen met deze camper dan ook op elke camping staan (ook die waar verder geen voorzieningen zijn, maar daarover later meer). Er volgt nog wel een keer filmpje met een rondleiding door de camper, maar daar hebben we nog geen tijd voor gehad (😉).

Na de uitleg van Jeroen hebben we de camper “ingericht”, de fietsen erop gezet en uitgezwaaid door Jeroen en Lorraine. Het avontuur kan beginnen….

Al was het begin ervan niet echt heel spectaculair, we hadden een lege koelkast (buiten 4 blikjes bier en wat havermout van Kees en Sylvia), dus eerst gestopt bij de supermarkt en vervolgens een kwartiertje gereden naar onze eerste camping bij Lake Tikitapu (Blue Lake). Even bijkomen van de reis, maar voornamelijk van de hoeveelheid informatie van Jeroen. Die avond nog wel “glow worms” gezien, vuurvliegjes die licht geven in het donker.

De dag erop de camping verlaten en naar een free camping gegaan in Rotorua. Op een free “camping” mag je alleen staan als je “self-contained” bent (zie de definitie hierboven). Ik heb camping tussen haakjes gezet, omdat het in dit geval 3 parkeerplaatsen betrof aan de rand van Rotorua (maar wel vlakbij het meer 😊, de naam van de “camping” was dan ook “Lakeside Rotorua” 😊). Je hebt er geen faciliteiten, behalve een (openbaar) toiletgebouw. Maar in vergelijking met NL, zijn deze dus echt superschoon! Zie de foto.

De eerste nacht (of eigenlijk nachten) minder goed geslapen, deels door de jetlag (de camping was om 10 uur stil en donker, wij waren om half 1 nog klaarwakker). Dat is dan wel lastig als je midden in de nacht naar het toilet moet en je eigenlijk je eigen toilet niet wilt gebruiken en je op een parkeerterrein overnacht.

Overigens moet je hier niet proberen je camper op een gewone parkeerplaats te zetten. Er kwam die avond nog een camper aan, terwijl de camping al vol was (de 3 parkeerplaatsen waren bezet 😊), dus hij dacht te kunnen parkeren op de plaats ernaast. Binnen een kwartier kwam er een controleur en kon hij meerijden. Volgens mij waren dat dus geen straatlantaarns, maar camera’s (wat ook wel weer geruststellend is).

De volgende dag met de fietsen Rotorua verkend, dat bekend staat om haar thermische bronnen/geisers. Op bepaalde plekken zie je meren met aparte kleuren (zilver, grijs), bruine borrelende modderbaden of zie je stoom uit de grond komen en/of er hangt een zwavellucht. Erg apart om te zien en we komen hier zeker nog terug (de camper moet ook weer terug naar Rotorua).

Op aanraden van Lorraine doorgefietst naar Whakarewarewa, een Maori dorp aan de rand van Rotorua, dat opengesteld is voor toeristen. Dat was dus echt geweldig en indrukwekkend! Na zelf wat rondgelopen te hebben, kregen we een voorstelling (dans en zang), wat echt enorm indrukwekkend was. De zang was super, de Maori muziek leuk om naar te luisteren en de “haka” is natuurlijk ook leuk om live te zien. Na de voorstelling een rondleiding door het dorp gehad van een Maori man, wat heel interessant was. Ze gebruiken de thermische bronnen om te baden/douchen, te koken (en voor het stomen van groenten, dus een zegeltjeskaart van de Jumbo hebben ze hier niet nodig 😊). De gids was ook wel echt grappig en noemde zichzelf een OBE (Ordinairy Brown Entertainer).. 😊. Onze eerste introductie in de Maori cultuur was dus top!

De volgende ochtend opgestaan, ingepakt en gegaan.. het doel was om die dag zover mogelijk naar het noorden (Northland) te rijden. Ontbijten en koffie drinken kun je met een camper overal, dus dan stoppen we wel op een leukere plek, heerlijk, die vrijheid.

Door hele mooie gebieden gereden, heuvelachtig en bergen. Maar ook hier zie je het klimaat veranderen, het heeft al lang niet geregend en het gras is door.

Uiteindelijk gestopt in Whangarei, camping opgezocht en een wandeling gemaakt naar de watervallen (die minder spectaculair waren door het gebrek aan water) en een Kauri bos.

De volgende dag na een wandeling door een bos met een uitzichtpunt over de stad Whangarei, boodschappen gedaan en verder naar het noorden gereden. Op tijd getankt en daarna het echte Noorden ingereden, zonder winkels, benzinepompen, wifi en minimaal bereik.

’s Middags onze “camping” gevonden, waar gelukkig nog plek was (anders moestenw e het 6 km grintpad weer terug). Ook deze camping tussen haakjes, want het was een grasveld bij een echtpaar (Douglas en ?) met meer dan voldoende ruimte voor ongeveer 3 auto’s/campers/tenten, een warme douche en op loopafstand van het strand. De eigenaar van het perceel, Douglas, is een superaardige man. Hij vertelde dat het ook hier heel droog was en dat, als het binnen 2 weken niet ging regenen, hij de camping moest sluiten. Ze zijn volledig afhankelijk van regenwater en zijn watertank is aardig leeg aan het raken.

We waren uiteindelijk met 3 auto’s: een auto met 2 meiden (sliepen in de auto en hadden achterin een keukentje), een auto met 4 meiden (2 sliepen in de auto en 2 in een klein tentje) en wij in de camper. Het was voor mij wel een déja vu: Interrail door Europa met 5 meiden (waarvan 3 boven de 1.80 m), 2 kleine iglotentjes, slaapzakken, matjes, kookgerei en eten.  

De volgende ochtend dan eindelijk de meest noordelijke punt van NZ bezocht, Cape Reinga: een vuurtoren, mooie uitzichten en de plaats waar de ziel van de Maori mensen de wereld verlaat.

Beide middagen relaxt doorgebracht op het strand (Henderson Bay), op loopafstand, vrijwel verlaten, wit zand, turquoise water en hoge golven. Wat wil je nog meer?

Vandaag zijn we naar beneden afgezakt en vanmiddag aangekomen in Paihia en wat huishoudelijke taken verricht (wassen, camper opruimen en schoonmaken en de blog schrijven natuurlijk..).

Vooralsnog dus alleen maar goede berichten vanaf de andere kant van de wereld (en dat houden we zo!). Tot de volgende keer!

Als laatste dan nog een aantal wist-je-datjes:

  • Er is hier een app (Campermate), waarin je kunt zien welke campings er zijn, faciliteiten, kosten, reviews etc. Als je de camping hebt geselecteerd, wordt de route berekend en ben je er zo. Super app die we dagelijks gebruiken!
  • Ze hebben hier dingen  die wij niet kennen: possums (soort knaagdier, combi van bever, konijn, hamster), Kauri bomen (ontzettend lange rechte bomen)
  • Het leven in de camper gaat ons al goed af en we hebben zelfs al een taakverdeling: ik ben van de binnenkant, Johan is van de buitenkant. Het is net het programma “We zijn er bijna” van Omroep Max 😊.
  • Het weer is tot nu toe super, nog geen regen en dagtemperaturen tussen de 23 en 28 graden, in de avond koelt het lekker af
  • De mensen maken hier spontaan een praatje met je en zijn super vriendelijk en behulpzaam
  • De openbare toiletten zijn hier echt superschoon (en hebben toiletpapier en zeep), daar kun je zonder problemen gebruik van maken
  • Ze hebben hier Kauribomen, enorm lange rechte bomen, die bedreigd zijn, waardoor je je schoenen moet desinfecteren voordat je dat bos in gaat.
  • Je moet hier verplicht een helm te dragen op de fiets
  • Als je op “Kaart” klikt in de blog, kun je de route zien die we afleggen
  • Het kan zijn dat de mail bij een upload van een nieuwe blog in je spam terecht komt
  • De wifi is hier echt heel traag (maar we hebben het in ieder geval wel 😊), dus even geen filmpje, anders sta ik hier vannacht nog

Foto’s

14 Reacties

  1. Mireille:
    9 februari 2020
    Je schrijft heel beeldend Nicole, krijg echt een goed beeld van de sfeer! Krijg zin om een camper te huren en te vertrekken!
  2. Ine en Jos:
    9 februari 2020
    Een mooi en indrukwekkend verhaal en ....dit is nog maar het begin!! Prima dat de camper zo goed bevalt, kamperen is echt leuk. Zeker bij mooi weer. Geniet er van en we blijven jullie volgen. Groetjes Ine en Jos
  3. Liz and Eddie:
    9 februari 2020
    Loving being part of your adventure, thank you, you make us feel as if we are living the dream with you. Have fun! Love from a cold, wet and very windy Edinburgh x
  4. John en Jeanne:
    9 februari 2020
    Tjonge, wat een interessant verhaal, of we er (bijna) bij zijn. Gaat goed begrijp ik, houden zo, en dan mag je nog weken lang, om jaloers op te worden. Tof dat jullie leuke ontmoetingen hebben, kunnen kletsen en tips door kan krijgen voor wat interessante bezienswaardigheden er te beleven zijn. Hier stormt het flink, de piek schijnt nog te moeten komen, we wachten het af. Nou jongelui, een goeie voortzetting van jullie reis en tot horens alvast weer hé. Bey now 🤗
  5. Ineke:
    9 februari 2020
    Wat mooi beschreven weer, ik zie het zo voor me. Nu pas daar en al zoveel gezien.
    Lijkt me geweldig om met een camper door zo,n prachtig werelddeel te reizen. Alles bij de hand.
    Tot de volgende keer 😀
  6. Sandra en Jos:
    9 februari 2020
    Leuk om dit allemaal te lezen en je moet nog 10 weken. Je hebt straks een boek geschreven😀. Fijn dat jullie het goed stellen. Gr
  7. Brigitte:
    9 februari 2020
    Wat fijn en leuk dat jullie het zo goed naar je zin hebben en vooral ook met de camper. Al veel gezien in een week tijd, en lekker weer hebben, wat wil je nog meer toch? Ik wens jullie nog heel veel plezier daar en tot de volgende keer weer.
  8. Merel & Ruud:
    9 februari 2020
    Wauuuwwww, wat heerlijk!! Wat een leuk verhaal om te lezen!! Begint het ook te kriebelen om zelf campers te gaan verbouwen en verhuren?!?!? Leuk ook jullie selfie! Wij zijn vooral benieuwd naar de binnenkant van de camper ook.. Wij zien de vlogjes ook graag snel!! Geniet ervan en nog veel plezier!!!! Wat een reis..... Wij zijn al jaloers en bewaren al jullie info!! XX
  9. Moniek Loeffen:
    9 februari 2020
    Mooie verhalen! En dat het daar zo droog is en hier zo nat, haha. Voor jullie kampeeravontuur prachtig vakantieweer dus! Maar hopelijk voor de mensen daar ook snel wat regen. Geniet van jullie mooie avontuur!
  10. Junior:
    10 februari 2020
    Wat ziet het er mooi uit ben blij dat het jullie goed bevalt benieuwd naar jullie volgende avonturen
  11. Aloijs:
    10 februari 2020
    Leuk om jullie zo te volgen!! Een hele andere wereld, letterlijk en figuurlijk. Geniet met volle teugen en tot de volgende vlog.
  12. Josine:
    11 februari 2020
    Wat gaaf om jullie zo te kunnen volgen. Handig al die uitleg! Sommige dingen komen weer terug op het netvlies, omdat we daar ook waren. Goede reis nog en tot de volgende!
  13. Evelien:
    13 februari 2020
    Leuke verhalen! Ook de herinnering aan Interrail :-)
    Kan niet wachten op de volgende "We zijn er bijna" update! Geniet ze !
  14. (schoon) pappa:
    15 februari 2020
    Hoi Nicole en Johan. Mooi verslag weer. Ik ha al een reactie gemaak, maar die is tussen Moergestel en Nieuw. Zeeland zoekgeraakt. Ook nog bedankt voor de lekkere chocolade.